Alle vruchten die tot de komkommerfamilie behoren, bevatten van nature de bitterstof Cucurbitacine. Deze stof komt het meeste voor in de bladeren en de stam van de plant, maar kan onder bepaalde omstandigheden ook in de komkommer terecht komen en geeft dan een bittere smaak aan de komkommers.
De ene soort heeft er meer last van dan de andere, en ook niet alle komkommers van dezelfde plant zullen bitter zijn. De bitterheid hoopt zich op vlak onder het steeltje, dit stuk kunt u dus het beste eraf snijden. Wanneer de komkommer wit vruchtvlees vertoond, is dit meestal een teken dat deze komkommer bitter van smaak zal zijn, deze komkommers zijn niet eetbaar.
Cucurbitacines zijn in hoge concentraties (>300mg/kg) zeer giftig. Bij deze hoge concentratie smaken de vruchten ongelofelijk bitter. Vergiftiging door cucurbitacines is zeldzaam maar komt voor.
Gemiddeld proeft men bitterheid bij een concentratie van 2 mg/kg. Dit is ver onder de zeer gevaarlijke concentratie van 300 mg/kg. Wees ervan bewust dat met name kinderen en ouderen de bittere smaken niet goed kunnen proeven.
Het wordt afgeraden om vruchten van de komkommerfamilie die bitter smaken zoals, komkommers, courgettes, pompoenen, meloenen en watermeloen te eten.
Zowel kas als buitenkomkommers kunnen van bovengenoemde oorzaken last krijgen.
Wat kunt u doen
Eetbare vruchten smaken neutraal tot licht zoet, zijn fris en sappig en hebben een licht groen getint vruchtvlees.
De courgette bevat van nature de bitterstof Cucurbitacine. In de afgelopen eeuwen is deze bitterstof vrijwel geheel uitgekweekt bij courgettesoorten die bedoeld waren voor consumptie. De bitterstof is meestal verdeeld over de bladeren en de stam van de plant, maar kan onder bepaalde omstandigheden in de vrucht terecht komen en geeft dan een bittere smaak aan de courgette of pompoen. De ene soort heeft hier meer last van dan de andere soort en ook niet alle vruchten van dezelfde plant hoeven hier last van te hebben.
Oorzaken kunnen zijn
Wat kunt u doen
Tweede mogelijkheid: Kruisbestuiving
Het risico bestaat dat er een kruisbestuiving heeft plaats gevonden de zaden die hiervan zijn geoogst, bezitten beide eigenshappen. De planten die hier uit voortkomen zullen bittere vruchten produceren.
Onder de courgette soort Cucurbita pepo behoren ook andere ondersoorten zoals pompoenen en sierkalebassen. Omdat siersoorten een hoog cucurbitacine gehalte hebben kan er door kruisbestuiving een courgette groeien die giftig is. Deze planten dienen in zijn geheel verwijderd te worden.
Het wordt afgeraden om zaden uit eigen tuin, voor het volgend seizoen te gebruiken, tenzij u voorzorgsmaatregelen heeft genomen om kruisbestuiving tegen te gaan, en dat u het werk van de insecten heeft overgenomen en deze handmatig heeft verricht.
Natuurlijke bestuiving
Bijen en andere insecten zorgen voor de bestuiving van de bloemen. Wanneer een insect eerst de bloem van een sierpompoen/ kalebas (giftig voor consumptie) heeft bezocht en vervolgens een vrouwelijke courgettebloem of pompoen bezoekt, heeft dit geen gevolg voor de vruchten die gaan groeien. Die kunt u veilig eten.
De kruisbestuiving die hieruit ontstaat, heeft wél invloed op de zaden die in de vruchten groeien. Planten die hieruit voortkomen, hebben zowel de eigenschappen van de sierpompoen/ kalebas als die van de courgette of pompoen. De vruchten kunnen uiterlijk volledig op een courgette of pompoen lijken, maar tevens in het bezit zijn van de genen van de sierpompen/ kalebas of andere vruchten. Dit heeft als gevolg dat de courgette of pompoen erg bitter zal smaken. De bitterheid geeft aan dat de plant toxisch (giftig) is en dat je deze niet kan eten.
Handmatig bestuiven
Bij de overige bloemen kunnen de insecten gewoon hun werk doen. Er kunnen alleen geen zaden van geoogst worden. De vruchten kunt u wel eten. (tenzij het vruchtvlees wit is en bitter smaakt, veroorzaakt door teelt en weersomstandigheden).
Verschijnselen na het eten van vruchten met een te hoog gehalte Cucurbitacines
Cucurbitacines veroorzaken maagkrampen en hevige, langdurige diarree, verdwijnen niet door verhitten, en zijn in hoge concentraties (>300mg/kg) zeer giftig. Bij deze hoge concentratie zijn de vruchten ongelofelijk bitter. Vergiftiging door cucurbitacines is zeldzaam maar komt voor.
Gemiddeld proeft men bitterheid bij een concentratie van 2 mg/kg. Dit is ver onder de zeer gevaarlijke concentratie van 300 mg/kg.
Voorzorg