Komkommer Sonja

De komkommerplant is een klimplant met hechtranken, maar kan ook horizontaal groeiend op de grond geteeld worden of in de kas.

Deze komkommersoort is zeer geschikt voor de buitenteelt.
 

De komkommers worden circa 40 cm lang en hebben een dikkere schil waardoor ze buiten lang goed blijven en ze hebben een uitstekende smaak.

Zaaien Binnen

Vanaf eind maart tot eind mei.

• Zaai in de aangegeven periode in potjes gevuld met een goede zaaigrond en maak deze vochtig.
• Leg 1 zaadje per potje. Bedek met zaaigrond zodat de zaden op 1 cm diepte liggen en druk licht aan.
• Dek het zaaibakje af met huishoudfolie en prik er een paar gaatjes in of gebruik magnetronfolie en zet deze vast met een elastiekje.
• Houdt na het zaaien en tijdens het kiemen de grond vochtig met een plantenspuit.
• Zorg voor een zo constant mogelijke temperatuur, dit geeft een betere kieming.
• Zodra de jonge zaailingen opkomen, de huishoud/ magnetronfolie verwijderen.
• Na kieming zie je eerst 2 zogenaamde kiem bladeren deze hebben een ronde vorm, dan groeit er een steeltje door met meerdere blaadjes, deze hebben een puntig blad. Het verschil is duidelijk te zien.
• De jonge planten evt ondersteunen met een stokje indien nodig.

Buiten uitplanten

Vanaf half mei. Let op de ijsheiligen.

Bemestingsplan Zandgrond

Wij gaan er van uit dat er tussen november en maart een basisbemesting heeft plaatsgevonden. (Zie voor uitleg in de paarse balk bij item ecologisch tuinieren-bodem-bemestingsplan)

Geef in mei bij aanplant Innogreen Eco Groei 8-3-8 +2MgO in 1 gift van 10 gram per plant. Geef in augustus nogmaals een tweede gift van 10 gram per plant.

Wanneer de planten in potten staan geeft u in dezelfde periode 15 gram per plant. 
 

Voor stevige vruchten kunt u bij aanplant ook 30 gram Vinassekali of 20 gram patentkali per plant geven.

Te vermijden combinaties

Aardappel, aardbei, courgette, koolrabi, radijs, rammenas, salie en tomaat.

Komkommers smaken bitter

Alle vruchten die tot de komkommerfamilie behoren, bevatten van nature de bitterstof Cucurbitacine. Deze stof komt het meeste voor in de bladeren en de stam van de plant, maar kan onder bepaalde omstandigheden ook in de komkommer terecht komen en geeft dan een bittere smaak aan de komkommers.

De ene soort heeft er meer last van dan de andere, en ook niet alle komkommers van dezelfde plant zullen bitter zijn. De bitterheid hoopt zich op vlak onder het steeltje, dit stuk kunt u dus het beste eraf snijden. Wanneer de komkommer wit vruchtvlees vertoond, is dit meestal een teken dat deze komkommer bitter van smaak zal zijn, deze komkommers zijn niet eetbaar.

Cucurbitacines zijn in hoge concentraties (>300mg/kg) zeer giftig. Bij deze hoge concentratie smaken de vruchten ongelofelijk bitter. Vergiftiging door cucurbitacines is zeldzaam maar komt voor.

Gemiddeld proeft men bitterheid bij een concentratie van 2 mg/kg. Dit is ver onder de zeer gevaarlijke concentratie van 300 mg/kg. Wees ervan bewust dat met name kinderen en ouderen de bittere smaken niet goed kunnen proeven.

Het wordt afgeraden om vruchten van de komkommerfamilie die bitter smaken zoals, komkommers, courgettes, pompoenen, meloenen en watermeloen te eten.

Oorzaken kunnen zijn

• Onregelmatige gift van water
• Hitte stress
• Temperatuur schommelingen
• Schimmels
• Bemesting
• Bevruchting

Zowel kas als  buitenkomkommers kunnen van bovengenoemde oorzaken last krijgen.

Wat kunt u doen

• Geef regelmatig voldoende water, geef liever te veel water dan te weinig, zorg dat de grond niet uitdroogt. Een mulchlaag aanbrengen kan uitkomst bieden.
• Zorg voor een goed bemestingsplan. Naast de basis bemesting in het voorjaar met compost geef je 3 weken voor het planten een organische, samengestelde meststof zoals Inogreen Groei en wat patentkali. Spoel in de winter de kas goed door met veel water. Klik hier (Verzilting van de bodem bij kasteelt)
• Zorg voor minder hitte in de kas. Scherm de kas goed af tegen te felle zon. Gebruik hiervoor schaduwdoek.
• Laat de kas goed luchten door grote hoeveelheden water krijgen schimmels meer kans.
• De meeste komkommerrassen hebben vaak alleen nog maar vrouwelijke bloemen met een vruchtbeginsel. Oudere zaadvaste rassen vormen zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen. Verwijder alle mannelijke bloemen. Herkenbaarheid: De mannelijke bloem heeft een bloem op een steeltje. Een vrouwelijke bloem heeft al een vruchtbeginsel wat eruit ziet als een minikomkommertje achter haar bloem.
• Bij komkommers wil je niet dat er door bevruchting zaadvorming ontstaat. Wanneer dit toch is gebeurt zal de vrucht een andere vorm krijgen, de komkommer wordt zwaarder en dikker, vaak begint dit aan een kant en ziet eruit als een bol een zogeheten dikbuik. Ook deze komkommers zijn minder smakelijk en kunnen bitter zijn, deze kunnen het beste zo vroeg mogelijk verwijderd worden, zodat zij geen energie van de plant afnemen.
• Oogst de vruchten vroeg in de ochtend, de planten hebben dan nog geen last van hittestress en zijn ook nog niet aan temperatuurschommelingen onderhevig. Oogst jonge vruchten, hoe groter de komkommer wordt, hoe bitterder hij kan worden.

Voorzorg

• Heeft de komkommer wit vruchtvlees, dan de komkommer niet eten.
• Proef de komkommer voor gebruik. Wanneer deze bitter smaakt: niet doorslikken en niet eten.
• Door verhitting zal de bitterstof cucurbitacine niet verdwijnen.

Eetbare vruchten smaken neutraal tot licht zoet, zijn fris en sappig en hebben een licht groen getint vruchtvlees.

Botrytis - Grauwe schimmel

Botrytis is een wondparasiet. Kenmerkend is het wit-grijze schimmelpluis op de rottende vruchten aan de plant. . Lees meer

Meeldauw - Echte

Meeldauw is een dunne, oppervlakkige schimmelaantasting van planten waarbij op diverse plantendelen een wit of grijs schimmelpluis gevormd wordt.. Lees meer

Meeldauw - Valse

Valse Meeldauw De aantasting is te herkennen aan het witte schimmelpluis aan de onderkant van het blad. Aan de bovenkant van het blad zie je onregelmatige geelgroene tot purperrode vlekken. De aangetaste bladeren vallen af. Valse meeldauw komt voor op o.a: sla en komkommer.. Lees meer

Slakken

Slakken vormen een grote overlast, ze vreten aan bladeren en zachte delen van vele soorten planten. Vooral voor jonge kiemplanten hebben zij een voorkeur. Maar ook de uitgegroeide gewassen worden niet ontzien.. Lees meer

Atjar

Een atjar is een zuur (bij)gerecht van de Indonesische, de Indische en de Maleisische keuken. Groenten die voor een groentenatjar bruikbaar zijn, zijn stevige soorten zoals witte kool, wortel, ui en paprika, maar ook Chinese kool, courgette en komkommer.. Lees meer

Piccalilly

Een heerlijke piccalilly uit eigen keuken. Eenvoudig te maken met groenten uit de moestuin.. Lees meer